Γιώργος Σεφέρης

Greek language has many rules and many exceptions to all those rules.
Η ελληνική γλώσσα έχει πολλούς κανόνες και πολλές εξαιρέσεις σ`αυτούς τους κανόνες.

The important thing is not to learn rules and exceptions.
Το σημαντικό δεν είναι να μάθετε κανόνες και εξαιρέσεις.

Το σημαντικό είναι να κατανοήσετε τη γλώσσα ως μια ανάσα ζωντανών ανθρώπων. 
The important thing is to understand the language as a breathing of people who are alive: 

" Τη γλώσσα μας  είναι αδύνατο να την αντικρίσει κανείς αλλιώς παρά σαν ανάσα ζωντανών ανθρώπων", said Giorgos Seferis, a famous Greek poet. 

He is the one who wrote the wonderful poem for one flower, jasmine:

Είτε βραδιάζει είτε φέγγει     Whether it’s dusk or dawn’s first light

μένει λευκό                         the jasmine remains  always white.

το γιασεμί 

-------------------------------------------------------

το γιασεμί: noun, neuter, a white flower, jasmine 

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	το γιασεμί	τα γιασεμιά
γενική	του γιασεμιού	των γιασεμιών
αιτιατική	το γιασεμί	τα γιασεμιά
κλητική	γιασεμί	γιασεμιά

είτε ....είτε = expression meaning either...or / whether... or

examples
either [...] orconj	(one or another) (ή το ένα ή το άλλο)	είτε σύνδ
	(διαχωρισμός)	ή σύνδ
	Either you like it or you don't!
	Είτε σ` αρέσει, είτε δεν σ` αρέσει!
	Ή σ` αρέσει , ή δεν σ` αρέσει!
or conj	(correlative)	είτε, ή σύνδ
	You should either call him or send him an email.
in one way or another adv	(somehow, by some means)	είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο τρόπο
		με κάποιον τρόπο
		κάπως επίρ
either way adv	(whichever is true)	είτε έτσι, είτε αλλιώς
	He may or may not have been insured: either way, you can still make a claim.
believe it or not	(though it may seem incredible)	είτε το πιστεύεις είτε όχι
		όσο απίστευτο κι αν φαίνεται, όσο απίστευτο και αν ακούγεται
		αν θέλεις το πιστεύεις

Απρόσωπη σύνταξη (impersonal syntax)

Απρόσωπη σύνταξη

Μερικές φορές το υποκείμενο μπορεί να είναι μια ολόκληρη πρόταση. Sometimes the subject can be a whole sentence. This happens when we use impersonal syntax. In the impersonal syntax in order to find the subject we ask the question what= ποιος, ποιο πράγμα ; Usually, the answer to this question is a sentence beginning with the neuter article «το» (which turns this whole sentence in a kind of neuter noun!!!) or a sentence with «να» (subordinate clause with subjunctive), or another kind of subordinate sentence.  

Π.χ. Το ότι απέτυχε δεν εξηγείται=the fact that he failed cannot be explained. Ποιο πράγμα δεν εξηγείται; Το ότι απέτυχε=υποκείμενο του ρήματος εξηγείται.

Δεν επιτρέπεται να μολύνετε το περιβάλλον (ποιο πράγμα δεν επιτρέπεται; Υποκείμενο η δευτερεύουσα πρόταση στο απρόσωπο ρήμα δεν επιτρέπεται)

Let’s see this impersonal syntax=απρόσωπη σύνταξη

There are many verbs that do not have as a subject a person, an animal or a thing.

These verbs are:

α) τα ρήματα που σχηματίζονται μόνο στο γ' ενικό πρόσωπο=verbs that exist only in the third person in singular:

πρέπει                          (there is no εγώ πρέπω εσύ πρέπεις…..εμείς πρέπουμε)

επείγει

β) το γ' εν. πρόσωπο προσωπικών ρημάτων:

αξίζει         (the forms εγώ αξίζω εσύ αξίζεις….εμείς αξίζουμε εσείς αξίζετε exist)

μπορεί

κάνει

γ) το γ' εν. πρόσωπο ρημάτων παθητικής φωνής=3^rd person in singular of the passive voice:

επιτρέπεται

απαγορεύεται

εξηγείται  

δ) το γ' εν. πρόσωπο ρημάτων που δηλώνουν φυσικά φαινόμενα 3^rd person in singular of verbs about weather:

αστράφτει

βρέχει

χιονίζει

There are also some impersonal expressions. These expressions do not have as a subject a person, an animal or a thing. Here are some of them:

είναι σίγουρο πως/ότι

είναι κρίμα να/που

είναι καλό να

είναι κακό να

είναι άσχημο να

είναι παράλογο να

As you see ALL the verbs in the impersonal syntax are in the 3^rd person singular. So, every time you come across to a verb in 3^rd person in singular, and you cannot find its subject (as a person, an animal or a thing) this verb may belong to this category (impersonal syntax). In this case, look carefully to find a sentence beginning with «να» or «το» or even a whole sentence that could make sense if used as a subject of this verb. Remember that a subject is : some words which show who or what is the performer of the action (condition-situation) that the verb describes.

In the following examples of the impersonal syntax I have marked the subjects in red and the impersonal verbs or expressions in blue:

Πρέπει να φύγω. Ποιο είναι εκείνο που πρέπει; Εκείνο που πρέπει είναι το να φύγω.

 Αξίζει να προσπαθήσει κανείς. Ποιο είναι εκείνο που αξίζει; Εκείνο που αξίζει είναι το να προσπαθήσει κανείς.

 Είναι κρίμα που δεν ήρθες. Ποιο είναι εκείνο που είναι κρίμα; Εκείνο που είναι κρίμα είναι που δεν ήρθες.

Απαγορεύεται το κάπνισμα. Ποιο είναι εκείνο που απαγορεύεται; Εκείνο που απαγορεύεται είναι το κάπνισμα.

Απαγορεύεται να καπνίζετε. Ποιο είναι εκείνο που απαγορεύεται; Εκείνο που απαγορεύεται είναι το να καπνίζετε.

Το απρόσωπο απαγορεύεται έχει ως υποκείμενο "το κάπνισμα" ή την πρόταση "να καπνίζετε"

Αστράφτει και βρέχει όλη μέρα. Ποιος βρέχει; Ο ουρανός, το σύννεφο, η φύση, ο θεός, ο καιρός…

Στα ρήματα που δηλώνουν φυσικό φαινόμενο το υποκείμενο είναι το εννοούμενο "ο καιρός" ή "ο Θεός" ή "η φύση" the subject is the noun  weather or god, or nature…

Συμφωνία ρήματος με το υποκείμενο (subject-verb agreement)

1. Συμφωνία ρήματος με το υποκείμενο (subject-verb agreement)

Ρήματα λέγονται οι λέξεις  που φανερώνουν πως ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα κάνει κάτι (δηλαδή ενεργεί) ή παθαίνει κάτι ή βρίσκεται σε μία κατάσταση. Verbs are words which show that a person, an animal or a thing does something (acts). It can also show that something is happening to this person or animal or thing. It can also show that a person, an animal or a thing are in a certain condition.  
1)      Ο Νίκος τρέχει.   Νίκος runs (a person, Νίκος does something, he runs)
2)      Το δάσος καίγεται.  The forest is on fire  (something is happening to the forest)
3)      Η γάτα κοιμάται. The cat is sleeping (the cat is in a certain condition, it is sleeping)
Οι  λέξεις τρέχει, καίγεται, κοιμάται είναι ρήματα. The words τρέχει, καίγεται, κοιμάται are verbs.
Το υποκείμενο είναι η λέξη που φανερώνει ποιος ενεργεί , ποιος παθαίνει αυτό που λέει το ρήμα, ποιος είναι κάτι ή ποιος βρίσκεται στην κατάσταση που δηλώνει το ρήμα. Subject is the word that shows who acts, who is suffering, who is in a certain condition that is described by the verb.

Για να βρούμε το υποκείμενο του ρήματος ρωτάμε ποιος / ποιοι κάνει – κάνουν παθαίνει/παθαίνουν – βρίσκεται/βρίσκονται στην κατάσταση  που δηλώνει το ρήμα. In order to find the verb we ask who acts, is suffering or is in a certain condition. The subject is always in nominative.

           

In the following examples Ι mark the subjects in red:

·        Ξύπνησε ο ήλιος ( ποιος ξύπνησε;)  

·           Ξύπνησες κοριτσάκι; ( ποιος ξύπνησε; Εσύ ξύπνησες-we do not write the subject in this sentence, because we understand it from the ending of the verb)

·        Mπήκαν μπροστά τα μοτεράκια        (ποιοι μπήκαν μπροστά;) In this case μπήκαν μπροστά means started= the small engines started).  

·        Tέσσερα χελιδόνια-τσαγκαρόπουλα τραβάνε τις μακριές κλωστές (ποιοι τραβάνε;)

·        και σου ράβουν τα γαλάζια πέδιλά σου (ποιοι σου ράβουν; τα τέσσερα χελιδόνια-τσαγκαρόπουλα these are the 4 birds that we have seen in the previous sentence. In this case we have two sentences joined together with the conjunction «και». This conjunction joins together two EQUAL sentences. This means that the verb τραβάνε is equal to the verb ράβουν: the verbs are both in the same tense –Present- and they have the same subject.

The important thing in all those examples is to understand that there is a subject – verb agreement: if the subject is in plural, the verb is in plural. If the verb is in the second singular person (aκούς;) the subject in the second singular person (εσύ).

Tα κυκλάμινα      στυλώνουνε         τ’ αυτάκια τους

subject                verb in

in plural                 plural

μια αστεία χελώνα       κόβει          ένα κομμάτι φως

subject                       verb

in singular                   in singular

syllables συλλαβές

Συλλαβισμός - συλλαβές

Breaking a word into sounds to form syllables. Forming syllables in Greek is done according to some rules...

Το χώρισμα μιας λέξης σε συλλαβές λέγεται συλλαβισμός.

λέξη→ λέ   ξη,    νερό→ νε   ρό   άλογο→ ά  λο  γο  προσέχω→ προ  σέ  χω

Being able to make syllables gives you two important abilities:

1.   You understand what many grammar rules are talking about because too many rules in grammar referring to changes that happen to the last 2-3 syllables.

2.   You are able to read correctly, especially when you know what δίψηφα φωνήεντα and δίφθογγοι are. This is a tricky thing in Greek language.

So, read about syllables, try to make syllables to some words as exercise.

No, do not focus too much on syllables, just keep in mind how they work, you will meet them all the time. They will be your keys to open doors in understanding reading and writing in Greek.

All about Greek for beginners 

conditionals - υποθετικός λόγος

Υποθετικές λέγονται οι δευτερεύουσες επιρρηματικές προτάσεις που περιέχουν την προϋπόθεση που πρέπει να ισχύει για να γίνει αυτό που δηλώνει η πρόταση από την οποία εξαρτώνται και την οποία προσδιορίζουν.

Εισάγονται:

με τον υποθετικό σύνδεσμο αν, (εάν), ή και με τους χρονικούς συνδέσμους σαν, άμα ή κάποτε και με το σύνδεσμο να, π.χ. Αν φύγεις εσύ, θα φύγω κι εγώ. Σαν χάσει ο άνθρωπος την τιμή, τι τη θέλει τη ζωή. Άμα δε διαβάσεις τα μαθήματά σου, δε θα πάμε πουθενά . Να μην το έβλεπα ο ίδιος, δε θα το πίστευα.

Υπόθεση - απόδοση > υποθετικός λόγος

Η υποθετική πρόταση λέγεται και υπόθεση, ενώ η πρόταση που προσδιορίζεται από αυτήν λέγεταιαπόδοση. Και οι δύο μαζί λέγονται υποθετικός λόγος. Αν φύγεις εσύ,  θα φύγω κι εγώ. υπόθεση απόδοση υποθετικός λόγος Πολλές προτάσεις που εισάγονται με το αν δεν είναι υποθέσεις και δεν υπάρχει πραγματικός υποθετικός λόγος. Χρησιμοποιούνται κυρίως ως ρητορικές εκφράσεις για να δηλωθεί: α. παρομοίωση: Από τότε αν τον είδες εσύ, τον είδα κι εγώ (αντί του: όσο τον είδες εσύ...) β. έντονη αντίθεση: Αν τα μαλλιά μου άσπρισαν, η καρδιά μου είναι νέα. γ. αιτία: Δεν απελπίστηκε, αν δεν τα κατάφερε με την πρώτη φορά (αντί του: επειδή δεν τα κατάφερε με την πρώτη φορά). δ. αποτέλεσμα: Αν τρώει τώρα ήσυχα ψωμί, αφορμή είναι η αδερφή του (αντί του: η αδερφή του είναι αφορμή, ώστε να τρώει τώρα...) ε. ανάπτυξη του αόριστου νοήματος: Αν είμαι σήμερα κάτι, το χρωστώ στον πατέρα μου (αντί του: το ότι είμαι σήμερα κάτι...).  Η υπόθεση στην περίπτωση αυτή ισοδυναμεί με ειδική πρόταση με το άρθρο. στ. απειλή: Αν σε πιάσω... (συνήθως χωρίς την απόδοση) Σε παλαιότερα συντακτικά οι υποθετικοί λόγοι ανάλογα με τη σημασία τους διακρίνονται σε έξι είδη: είδος δηλώνει α' είδος το πραγματικό β' είδος το αντίθετο του πραγματικού γ' είδος απλή σκέψη δ' είδος το προσδοκώμενο ε' είδος το αορίστως επαναλαμβανόμενο Στη συνέχεια γίνεται μια σύντομη παρουσίασή τους.

Στο α' είδος

η υπόθεση θεωρείται ως κάτι πραγματικό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι όντως πραγματικό.

Αν θέλει, μπορεί να τα έχει όλα.

Αν θα πας εσύ, θα πάω κι εγώ.

Η υπόθεση εκφέρεται με οριστική παρατατικού και η απόδοση σε οποιαδήποτε έγκλιση.

Στο β' είδος

 η υπόθεση θεωρείται ως κάτι αντίθετο του πραγματικού, κάτι που δεν έγινε ή δε γίνεται ποτέ.

Αν με άκουγες, τώρα δε θα υπέφερες.

Αν δεν ερχόσουν, θα έβγαινα να σε ψάξω.

Η υπόθεση εκφέρεται με οριστική παρατατικού ή υπερσυντέλικου (ποτέ αόριστου) και η απόδοση με δυνητική έγκλιση

Η απόδοση σπανιότερα εκφέρεται και με απλό παρατατικό, ιδιαίτερα όταν η υπόθεση εισάγεται με το νακαι όχι με το αν.

Καρφίτσα να έριχνες, δε θα έπεφτε.

Στο γ' είδος

η υπόθεση θεωρείται ως απλή σκέψη, χωρίς να εξετάζεται αν πρόκειται ή μπορεί να πραγματοποιηθεί ή όχι.

Αν δούλευες περισσότερο, θα πλούτιζες.

Αν δεν έβρεχε, θα πηγαίναμε εκδρομή.

Η υπόθεση εκφέρεται με οριστική παρατατικού και η απόδοση με δυνητική οριστική.

Η απόδοση σπανιότερα εκφέρεται και με απλό παρατατικό, ιδιαίτερα όταν η υπόθεση εισάγεται με το νακαι όχι με το αν. (όπως και στο β' είδος)

Στο πανεπιστήμιο ήσουν, αν διάβαζες περισσότερο.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ

Οι υποθετικοί λόγοι του γ' είδους δε διαφέρουν μορφολογικά από τους υποθετικούς λόγους του β' είδους. Η διαφορά τους βρίσκεται στο ότι δεν αναφέρονται και στο παρελθόν, όπως του β' είδους, ούτε φανερώνουν κάτι το αδύνατο ή απραγματοποίητο.

Στο δ' είδος

η υπόθεση θεωρείται ως κάτι το προσδοκώμενο ή ενδεχόμενο να γίνει.

Αν σας το πω, θα γελάσετε.

Αν τον ξαναδείς, γράψε μου.

Αν ως το καλοκαίρι δεν έχεις πάρει το δίπλωμα, μην περιμένεις τίποτα από μένα.

Η υπόθεση εκφέρεται με υποτακτική αορίστου (σπάνια παρακειμένου) και η απόδοση κανονικά σε οριστική μέλλοντα ή σε προστακτική ή με κάποια έκφραση με μελλοντική σημασία.

Στο ε' είδος

η υπόθεση θεωρείται ως κάτι το αορίστως επαναλαμβανόμενο σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο (παρελθόν, παρόν, μέλλον).

Αν δε βρέξεις τα πόδια σου, ψάρι δεν τρως.

Αν χάσει ο άνθρωπος την τιμή του, τι τη θέλει τη ζωή του.

Η υπόθεση εκφέρεται με υποτακτική αορίστου (σπάνια ενεστώτα ή παρακειμένου) και η απόδοση σε οριστική ενεστώτα

Παρατηρήσεις στους υποθετικούς λόγους

1η. Δύο ή περισσότερες υποθετικές προτάσεις μπορεί να έχουν μια κοινή απόδοση και μεταξύ τους να βρίσκονται σε διαζευκτική σχέση. Οι υποθετικές αυτές προτάσεις εισάγονται κανονικά με το είτε - είτε ή το κι αν - κι αν, όταν πρόκειται να δηλωθεί αδιαφορία, και με το και να - και να, όταν πρόκειται να δηλωθεί παραχώρηση.

Είτε το θέλει, είτε δεν το θέλει, αυτό θα γίνει.

Κι αν κλαις, κι αν δεν κλαις, εμένα το ίδιο μου κάνει.

Και να φταις και να μη φταις, εσένα θα κατηγορήσουν.

2η. Πολλές φορές στους υποθετικούς λόγους μπορεί να λείπει η υπόθεση ή η απόδοση, εφόσον εννοείται εύκολα από τα συμφραζόμενα ή υποδηλώνεται από κάποια λέξη της πρότασης, συνήθως από κάποιο επίρρημα ή επιρρηματική φράση ή επιφώνημα.

Θα πάμε εκδρομή; Αν δεν βρέξει... (αντί του: Αν δεν βρέξει, θα πάμε εκδρομή < η απόδοση παραλείπεται γιατί εννοείται εύκολα)

Να διαβάζεις· μόνο έτσι μπορεί να μάθεις. (αντί του: αν διαβάζεις, μπορεί να μάθεις < η υπόθεση παραλείπεται γιατί εννοείται εύκολα. Παράλληλα συνοδεύεται και από τη λέξη έτσι.)