click here for more details
Η Παναγιά το πέλαγο
κρατούσε στην ποδιά της
τη Σίκινο την Αμοργό
και τ’ άλλα τα παιδιά της
Από την άκρη του καιρού
και πίσω απ’ τους χειμώνες
Άκουγα σφύριζε η μπουρού
κι έβγαιναν οι Γοργόνες
Κι εγώ μέσα στους αχινούς
στις γούβες στ’ αρμυρίκια
Σαν τους παλιούς θαλασσινούς
ρωτούσα τα τζιτζίκια:
– Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι
γεια σας κι η ώρα η καλή
Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;
κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:
– Ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει
|
Our Lady, the open sea
was holding in her apron
Sikinos and Amorgos
and also all her other children
From the very marge of time
and way back of winters
I heard the conch gives out its tone
And then the Mermaids all arose
And I, amid the sea urchins
By rocks pools and by tamarisk tree
Like the old mariners
I asked cicadas to tell me :
“ Hey you, my cicadas, angels
health to you and farewell/all the best
Does the king Sun still live ? ”
And all together this they answer/sing :
“He lives lives lives lives lives lives lives.”
|